- خجالت دادن (بَاَ تَ)
موجب خجالت فراهم آوردن. کسی را شرمسار کردن. موجب شرمساری کسی شدن. شرمسار کردن. شرمگین کردن. چون: معلم در حضور شاگردان شاگرد تنبل را خجالت داد. و یا: پاسبان با نشان دادن مال دزدی شده دزد را خجالت داد
معنی خجالت دادن - جستجوی لغت در جدول جو
- خجالت دادن
چکساندن شرماندن
- خجالت دادن
شرمسار کردن، شرمنده کردن، از رو بردن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(عَ شُ دَ)
لغت نامه دهخدا
رها کردن. آزاد نمودن. خلاص نمودن. (ناظم الاطباء). انجاء. رهانیدن:
خاک درگاهت دهد از علت خذلان نجات
کاتفاق است این که از یاقوت کم گردد وبا.
خاقانی
خاک درگاهت دهد از علت خذلان نجات
کاتفاق است این که از یاقوت کم گردد وبا.
خاقانی
(بَ اَ فَ دَ)
لغت نامه دهخدا
سرافکنده کردن. شرمسار کردن. شرمگین کردن. خفت دادن. موجب شرم زدگی فراهم کردن. باعث سرافکندگی ایجاد کردن. شرمگن ساختن
(بَ اُ دَ)
لغت نامه دهخدا
خجالت کشیدن. تحمل خجالت کردن. کسب خجالت کردن:
باندازۀ بود باید نمود
خجالت نبرد آنکه ننمود و بود.
سعدی (بوستان).
گربقیامت رویم بی خرو بار عمل
به که خجالت بریم چون بگشایند بار.
سعدی.
قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند
بس خجالت که ازین حاصل اوقات بریم.
حافظ
باندازۀ بود باید نمود
خجالت نبرد آنکه ننمود و بود.
سعدی (بوستان).
گربقیامت رویم بی خرو بار عمل
به که خجالت بریم چون بگشایند بار.
سعدی.
قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند
بس خجالت که ازین حاصل اوقات بریم.
حافظ
(یِ شُ دَ)
لغت نامه دهخدا
فرصت دادن:
به مجرمان در بیگانگی مزن زنهار
مجال رخنه به ناموس اتحادمده.
طالب آملی (از آنندراج).
، جولانگاه دادن. میدان دادن:
بسم از هوا گرفتن که پری نماند و بالی
به کجا روم ز دستت که نمی دهی مجالی.
سعدی.
عزت فردانیت و قهر وحدانیت او غیر را در وجود مجال نداده. (مصباح الهدایه چ همایی ص 22)
به مجرمان در بیگانگی مزن زنهار
مجال رخنه به ناموس اتحادمده.
طالب آملی (از آنندراج).
، جولانگاه دادن. میدان دادن:
بسم از هوا گرفتن که پری نماند و بالی
به کجا روم ز دستت که نمی دهی مجالی.
سعدی.
عزت فردانیت و قهر وحدانیت او غیر را در وجود مجال نداده. (مصباح الهدایه چ همایی ص 22)
فرصت دادن، مهلت دادن، وقت دادن
متضاد: مجال یافتن، امکان دادن
متضاد: مجال یافتن، امکان دادن
